Vervolg weg is weg en .....de remmen ook.!

Rwanda is niet alleen mooi maar ook avontuurlijk. 

Na overleg over de auto en dat die toch wat tech. mankementen vertoont is er beslist om een andere te vragen. We gingen er toch een relaxt dagje van maken in La locanda.....volgende hotels zoeken. Wat lezen.....de sfeer was huiselijk.....we leerden mensen van Amerika, Canada, Palestina en Limburg kennen. Ik ontmoette er Jean die ik via Rwanda en zoveel meer kende. De wereld is klein. Ook onze "permie" voor de golden monkeys trail bestelden we. Er is echter een max aantal mensen per dag toe gelaten en we konden pas twee dagen later gaan. Geen paniek er is immers genoeg te doen. De betaling en de toelating was een belevenis van kantoor naar bank naar kantoor dus van relaxen kwam er niet veel in huis. De mensen zijn hier super behulpzaam en vriendelijk en dat is super. In de namiddag dan toch ff gelezen gehangen lekker gegeten en vroeg in bed. Ondertussen was de nieuwe auto ter plaatse. s'Morgens op gestaan en overleg met onze Italiaanse Alberto( eigenaar van la locanda) beslist om in de buurt de twee meren te gaan bezoeken. De ene overgestoken met een klein bootje( aan te raden was fantastisch) en dan op weg naar de volgende. Daar gingen we naar het hoogste punt rijden ,naar de  volgende lodge waar je een uitstekend zicht hebt op de volcanos en het meer. Er werd gezegd dat het uitstekende wegen waren er naar toe ,maar....het waren afrikaanse wegen. Wel berijdbaar....heuvel op en af.....en echt waar de auto liet het afweten. De moter viel constant uit en de remmen werken dan ook niet. We waren er bijna en omdat de weg terug alleen maar bergaf ging beslisten we om het laatste stukje toch op te rijden en daar te zien hoe we het gingen oplossen. Terug rijden was levensgevaarlijk en een taxi rijd niet naar boven.....na overleg met de manager van de lodge werd beslist dat we met moto's gingen terug rijden. Maar eerst van het prachtig uitzicht genieten bij een glas lekkere witte wijn. Ondertussen het verhuurbedrijf gebeld voor een andere wagen( de oude bleef boven) moto's besteld want dat duurde ook wel even voor die boven geraakten. Joseph ( de manager) gaf ons een mooie brochure mee van deze fantastische plek. De rit terug ging vlotjes en Eric mijn chauffeur vertelde dat nog nooit iemand Europeanen van uit dit poepchique hotel was komen halen met de moto. .....Wij terug beneden en na mms wel 10 telefoons ( dat regelde Jan) werd beloofd dat de wagen er nog diezelfde avond ging zijn. Die hadden we nodig om naar de volcanos terijden de volgende morgen om naar de golden monkeys te zien. De Amerikaanse toeristen gingen er ook naartoe dus ik had ze aangesproken daarrond en indien de auto er niet was konden we met hun meerijden. Hoe lief was dat. Om 22 u nog geen auto in velden of wegen te bekennen maar toch naar bed. We moesten om 7 uur op de headcorder zijn voor de briefing en dat was toch nog een eindje rijden. Ik hoorde de morgen nadien van Ann dat auto om 22.30 ter plaatse was. 

Opgelost dus maar Jan was ziek en had koorts...dat vond ik al een serieuzer probleem want hij had toch wel hoge koorts. Ik dacht direct aan malaria maar ik kan nu gelukkig al zeggen dat hij beter is.

Met de nodige raadgevingen( want zowel ik als Ann zijn een halve dokter😉) en medicatie vertrokken. Na een soms pittige wandeling en een  best wel een stevig tempo en gelukkig wat hulp bij je kon vragen bij het vertrek ( en zo kun je ook de plaatselijke gemeenschap een cent laten bij verdienen)  aangekomen in/ op de habitat van de golden monkeys. Wat een bofkont ben ik! Welkom te zijn in een land waar de mensen dit willen delen met ons en waar we ons steentje kunnen bijdragen om dit te beschermen. Ik kan er alleen maar dankbaar voor zijn. Ik kan het met woorden niet beschrijven.

We werden terug afgezet in ons hotel en Jan was zeker nog niet beter en de koorts was er nog steeds. s'Morgens had ik 1 van de Kevin's( want er waren er twee) wat ingeval Jan te ziek is om te rijden want alles was volgeboekt .We konden dus niet blijven. Alberto aangesproken ....die regelde de chauffeur om ons met bagage en auto naar gisenyi te brengen terwijl Ann een super hotel regelde in gisenye.Na een rit van ongeveer ander half uur veilig en wel ( alhoewel ik meer vertrouwen heb in het rijgedrag van Jan) aangekomen in het hotel. Wordt vervolgd......en foto's volgen ook.