mijn 't'huis

Ik"woon" hier in kucukiro.  Dat is op de rand bij kigali.  Aan de ene kant zijn we binnen de 10 minuten in 'mimugi'. De stad. Moderne gebouwen . Alles voor handen maar duur. Zelfs voor mij. Maar  met geld kun je hier wel terecht.Vandaag gaan zien naar een gasvuur. Dat wil zeggen in de aard van een campingvuurtje . Daar droomt dit gezin van. Maar ik denk ook aan de tijd na mij vertrek. Gisteren kocht ik hier houtskool. 7000 rwf ongeveer 1 euro. Daar kunnen ze oengeveer 1 maand mee koken. Prijs van de gas per maand 20.0000 rwf.De verleiding is soms groot om iets te kopen maar als ik weg ben moet het ook nog te betalen zijn. Het zelfde met het naar school gaan. De bus betalen is geen probleem zolang ik er ben maar wat erna. Soms moet ik mn verstand hier laten spreken in plaats van  mijn hart. Wat niet weg neemt dat ik ze hier schandalig verwen.Wat de woonst hier betref.  Ik heb hier de beste kamer gekregen. Met  uitzicht op de binnenplaats.  Lekker met het raam open slapen. Nadeel......de adventisten kerk is hier vlak bij en die zingen heel graag. Als het moet een ganse nacht. En het moet nogal dikwijls. Langs de andere kant de moskee doet niet onder. Vanaf 5 uur doen ze ook live hun best en dat is voor de haan  van de buren het signaal om zijn stem ook te laten horen.  Maar alles went Achter het huis , wat de heuvel op is er een grote brouwerij waar men fanta en mutzig (bier)  brouwt. Om de zoveel tijd moeten de leidingen gespoeld worden. Dan vloeit het water hier rijkelijk door de open gemetselde afwatering. Dit kan voor niets  gebruikt worden want er zit ontsmetting in. Op dat moment is er geen water voor gebruik. De overkant van weg kan nog steeds gebruik maken van de waterleiding dus zie mensen steeds weg en weer lopen met waterflessen kruiken bidons.......... heel wat lager gelegen liggen er sportterreinen op de grond van don bosco. Die hebben een diepe bron met drinkbaar water. Veel mensen maken er gebruik van. De komende dagen nog druk met bezoekjes en we gaan ook nog richting grens Burundi. We steken de grens niet over want het is er voor het moment heel heel onrustig. Hier hoor je op het nieuws van schietpartijen en moorden.  Ik wil eens de nijlpaarden en de krokodillen zien waar iedereen hier  over praat. Ze zouden reuze groot zijn. Ik hoop dat het geen visserspraatjes zijn in de trant van"ik heb een sprotje gevangen ..maar aan de toog is het al een walvis.:D "Wordt vervolgd. Bedankt voor de lieve leuke berichtjes die ik krijg. Ik zie er steeds naar uit. Xxx