butare

Het openbaar vervoer is ten op zich te van vorig jaar hetzelfde gebleven.  Zowel van prijs als van"afgeladen overvolle "busjes.  Maar ik hou ervan zo te reizen. Je leert steeds nieuwe mensen kennen. 

Eerst familie bezocht. De oudste tante 85 jaar aub. Het was een blij weerzien.  Naar "onze"grond gaan zien. Iemand van de familie verbouwd er een soort groene appelsienen, ,papayas, advocdos en passievruchten op. Allemaal even lekker.  Ze heeft het vruchtgebruik en kan zo wat centjes verdienen.  Wat fruit meegenomen voor de kinderen in kigali. 

Dan te voet door het woud naar andere tante. Wondermooie voettocht. 

Dan richting onze slaap plaats.  Lekkere fufu en sombe gegeten. Op z'n afrikaans. 

Vroeg gaan slapen. Dag nadien vroeg op gestaan want vandaag geen vervoer. Alle openbare leven ligt stil.21ste verjaardag van de genocide. Moeilijke en emotionele momenten maar ook mooie momenten. Ik was er met een vrouw die plots een man omhelsde . Ze vertelde dat het de man was die haar leven had gered.

In de namiddag via via op bezoek geweest bij een schoolvriendin van de mama van mn kinderen. Mooi om over haar jeugd te horen vertellen

Ff afsluiten met een vrolijke noot. Ik heb ervoor de eerste keer een fiets taxi genomen. Een half uur berop. Ocharme.............en ocharme ik. Zonder vering. Ik heb ieder kiezelke gevoeld. Ik heb dikwijls aan het kinderliedje"kontje blauw"gedacht.:D

Ik ga zeker voor ik vertrek nog eens terug. De omgeving is er zo rustig en mooi.