Na bijna een week moest het ervan komen
5 november 2019 - Kigali, Rwanda
Ik ben hier nu bijna een week.....en het leven gaat z'n gangetje. Naar de markt...naar de kapper.....wat een hartelijke begroeting. Ik had vorig jaar beloofd dat ik terug kwam en belofte maakt schuld. Al vele bekenden ontmoet maar vooral het weerzien met David zijn broer is altijd speciaal. Bij hem in de familie gaat alles goed en ik heb direct afgesproken om langs te gaan.
Vanmorgen was het zover. Ik heb het eerder verwacht en dacht er ff niet aan. Maar dan is het daar....op een onverwacht moment. Het borrelt.....het kreunt....het broebelt......je loopt wat weg en weer....je weet niet wat doen...plots denk je JA maar alles valt weer stil. Moet ik nog ff blijven of ga ik toch naar buiten....en dan plots vanuit de verte hoor je het ....en met een ferme straal is het er. Het water... Ik kan me douchen . Zalig.....water. Het heeft een weekje geduurd voor de de waterkraan stil viel en het heeft ook maar een kwartiertje geduurd maar het heeft me toch met de neus op het feit geduwd dat water zo belangrijk is.
Groetjes ....
Toen ik op inleefreis was in 1995 het jaar na de genocide, dan was het voor de douche: ofwel geen water ofwel geen electriciteit....moeilijk als je maar één van beide tegelijk had!
groetjes, roos